Odkryto fundamenty fasady sycowskiego zamku

Zamek zniszczony i rozgrabiony dopiero po wojnie.

A xzemu tylko fundamenty ? Odbudować cały zamek tak jak wyglada na starych widokowkach. W Zamku teżeba zorganizować sale balową oraz pokoj ska wybitnych sycowian .Specjalna sala dla naszej jedynej ukochanej Pani Beaty Kwpy . Poseł .Europpsel . Minister .a teraz nasz człoqiek w gabinecie Pana prezydenta Andrzeja Dudy .Zaden inny polityk nie zrobił tak dużo dla naszego miasta jak ona . Pani Beata po larach starań załatwila poqror koleji do Sycowa . Trzeba jej ppmnik postawic oraz jakas mala uliczka jej imieniem

Beata Kempa już się tam nie ukryje, trzeba szukać dalej

Spoko

Lepiej dajcie drugą ekipę,żeby szybciej był porządek w tym mieście. Bo jak się jedzie po 15-tej to już nikogo nie ma. Te prace potrwają jeszcze długie miesiące. Owszem każdy się zachwyca zabytkami,ale niech będzie w końcu porządek w Sycowie.

Za dawnych czasów, gdy mgły gęste spowijały doliny, a księżyc srebrnym blaskiem oświetlał mury zamczyska, żył książę Calixt, panujący nad Sycowem. Był to mąż wielce szlachetny, lecz trapiony tajemnicą, która serce jego trawiła. Po wielkim pożarze, co w 1813 roku strawił miasto, wzniósł on zamek potężny, w stylu neogotyckim, by przypominał o sile i chwale rodu Bironów. Lecz nie dla chwały budował, a dla ukochanej swej, księżniczki Eleny, która zniknęła w noc pożogi, jakby pochłonięta przez płomienie. Legenda głosi, iż Elena nie zginęła, lecz została porwana przez duchy przeszłości, które zazdrośnie strzegły tajemnic zamkowych lochów. Calixt, trawiony tęsknotą i gniewem, kazał wznieść cztery wieże narożne, by strzegły jego rozpaczy. Każdej nocy wędrował po krużgankach, wzywając imienia ukochanej, a wiatr niósł jego wołanie przez puste komnaty. Pewnej nocy, gdy księżyc był krwawoczerwony, ukazała mu się postać w bieli. Była to Elena, lecz nie ta, którą pamiętał. Twarz jej była blada, a oczy pełne smutku. ?Calixtie ? rzekła ? miłość nasza przeklęta jest przez los. Byłam więźniem duchów, które strzegą tajemnic tego miejsca. Jeśli chcesz mnie odzyskać, musisz złożyć ofiarę z tego, co najdroższe.? Książę, szalejąc z bólu, przysiągł, że uczyni wszystko. Lecz gdy nadszedł czas próby, okazało się, że ofiarą ma być jego własna dusza. Elena, widząc jego wahanie, rozpłynęła się w mgle, pozostawiając go z sercem rozdartym na dwoje. Od tamtej pory Calixt żył w samotności, a zamek stał się miejscem pełnym melancholii. Gdy umarł, duch jego pozostał w murach, szukając wiecznie ukochanej. Mówią, że w nocach zimowych, gdy wiatr wyje wśród wież, można usłyszeć jego wołanie: ?Eleno, gdzie jesteś?? A brama wjazdowa, którą wzniósł syn jego, Gustav, stała się symbolem nadziei i modlitwy, by dusze zmarłych znalazły spokój. Lecz spokój nigdy nie nadszedł dla Calixta, który po dziś dzień błąka się po zamku, czekając na dzień, gdy znów ujrzy swą ukochaną.

Brawo , brawo robicie super robotę. Interesuje mnie każdy najmniejszy fragment starego Sycowa , nawet ten ukryty do tej pory pod ziemią.Życze powodzenia i czekam na kolejne odkrycia. Tak trzymać.

Bardzo dobra i ciekawa inicjatywa. Może kiedyś jakaś miniatura zamku i ratusza?

Hitler jechał po tych cegłach na kradzionym składaku

Po tych cegłach stąpał Herman Bruner.